Atıştık-Atıştırdık!
Atıştık-Atıştırdık!
Malumunuz olduğu üzere Temelli Kıraat Hanesi, Kültür ve Sanat Merkezi yılların birikimiyle bir halk mektebinden farksızdır. Burada toplumun değişik kesimlerinden insanlar bir araya gelir. Kültür- sanat ve edebiyata dair hoş sohbetler yaparlar. Türk müziğinin seçme eserlerinden canlı dinletiler de yapılır. Geçenlerde burada âşık Mevlut Mertoğlu ve arkadaşlarla yaşadığım bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
Kültür merkezinin bahçesinde mangal sefası yapan arkadaşları görünce; onların beni fark etmemesini fırsat bildim! Fırsatı ganimete dönüştürdüm. Âşık olması hasebiyle Mertoğlu’na on heceli bir şiir yazdım. Tabi ki hiciv barındıran şiirimi okudum. Dinledikten sonra bana mangal borcunun olduğunu bir de şiir yazacağını söyledi. Aşağıda benim ona yazdığım şiiri veriyorum.
Mertoğlu
Bu mudur âşıkların imanı
Hem de gariplerin aç zamanı
Mangal yakmış vermişler dumanı
Ey âşık bir de adın mert oğlu
Kahvede çayı bizden içersin
Mangal koltuğunda tek gezersin
Sazın alır mertlikten söylersin
Ey âşık bir de adın mert oğlu
İnsanlar varda yokta denenir
Cimriler bilmem nasıl can verir
Elbet kış gider yine yaz gelir
İnsafın kurusun ey mert oğlu
Reşat coşkun
Bu dizelerden sonra Mertoğlu altta kalır mı? Masrafları kendisi karşılamak üzere bize bir mangal sefası yaptırdı. Feridun Türkmen hocam, Fehmi Karadabağ bey, Öner Temelli hocam ile oldukça keyifli zaman geçirdik. Çağrılmasına rağmen gelmeyen Rahmi Karadabağ hocama ise gelecekteki mangal sefasının masraflarını karşılama cezasını verdik.
Mertoğlu, benim şiirime aşağıdaki dizelerle karşılık verdi:
GAM YEMEZ İDİM
Gözü gönlü tok der bilen dostlarım
Cimri olsa idim gam yemez idim
İkram için mekânıma seslerim
Cimri olsa idim gam yemez idim
İftiralar yüreğimi yaralar
Nasıl çıkar bu attığın karalar
Hani sizden sakladığım paralar
Cimri olsa idim gam yemezdim
Böyle sözler acıtıyor canımı
Viran edip yıkar gönül hanımı
Bilen bilir tasdik eder şanımı
Cimri olsa idim gam yemez idim
Farklıydın sana değer biçmiştim
Bu âlemde seni dostum seçmiştim
Gardaş bilip sırlarımı açmıştım
Cimri olsa idim gam yemez idim
Gülün açmamışı olurmuş gonca
Dostlukla gönüller hep bir olunca
Bana cimri deme ey Reşat hoca
Cimri olsa idim gam yemez idim
Cömertliği nişanı kalpağı tuğlu
Yüreği sevecen gözleri buğlu
Bu yüzden Mahlasım âşık mert oğlu
Cimri olsa idim gam yemez idim
M.MERT OĞLU
Benim şiirime şiirle karşılıktan sonra, genelde serbest vezinde şiir yazmama rağmen bu defa hece ölçüsüyle şiirlerimi yazmıştım. Ben de M. Mertoğlun’a dörtlükle son kez karşılık verdim:
Semada melekler coş ettin
Yerde gönlümü hoş ettin
İmanın kavi dumanın bol
Halil konuğun olsun mertoğlu.
Reşat Coşkun
Böylece Mertoğluy ile âcizane atıştık! Akabinde de atıştırdık. Rahmi Karadabağ hocama cezayı kesip vedalaştık.
About The Author
