HAYRANLARININ DİLİNDEN İBRAHİM ERKAL
Unutma ve unutulma felsefesini ruhuma aşılayan kişi
(Ömer AKYÜZ)
Şarkılarına ve saçına hayran olduğum insan
Ebubekir Karagöz
Türk dizileri içerisinde Emine Ün’e attığı tokatla fenomen olan kara yağız Anadolu delikanlısı
Fikret Kaya
Özel hayatıyla değil şarkılarıyla meşhur olan sanatçı
Derya Alayaz
Âşık olmadan bana aşk acısını yaşatan şarkıcı
Demir Eren
“yokluğunda varlığını özlemem gerekirken, varlığında yokluğuna hasret bıraktın”, “unutma unutulanlar unutanları asla unutmazlar” böyle şarkı sözlerini kaç kişi yazabilir ki?
Şule Beyaz
Hadi gel Erzurum’a dedi geldim bir daha çıkamadım. Rahmetle anıyorum.
Veysel Yaşar
Türk müziğini Arabesk ve fantezi ile karıştırarak sevdiren adam
Beşir Kaymaz
Romantizmi acıyla karıştırıp damarıma enjekte etti.
Nurgül Kemençe
Soğuk coğrafyaya ümit olan insan keşke herkes onun kadar memleketine sahip çıkabilseydi.
Namık Dursunoğlu
(“bugün Erzurum’un en işlek yeri olan cumhuriyet Caddesi’nde yürürken, köşedeki lokantanın önünü süpüren garson yanındaki arkadaşına: “duydun mu İbrahim Erkal ölmüş” diye seslendi. Bunu duyar duymaz her şeyi unutup o garsonun yüzüne bir kez daha baktım. Acaba biliyor muydu şimdi öldü dediği İbrahim Erkal’ın da bir zamanlar onun yaşlarındayken garsonluk yapıp ekmek peşinde koşup bir taraftan da İstanbul’un kirli sokaklarında o buğulu sesini bir nimet sayıp hayalleri peşinde koştuğunu. Biliyordu belki de… Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım, öylesine griydi ki sanki beton dökmüşlerdi bütün gökyüzüne. Öylesine bir donukluk, öylesine bir renksizlik, öylesine bir ağırlık ki… Yürüdüm. Biraz önce aldığım haberin yükünü nasıl taşıyacağımı bilemez halde yürüdüm. İçimde şarkıları bir bir çalmaya başladı sonra. “dönemem, bir sana yandım ben, aşkından yanayım mı, güllere de küstüm, çare gelmez ve daha birçoğu…” yürüdüm… O, Anadolu’nun bir köşesinde unutulmuş bir şehrin sesiydi. o, şehrin yeniyetme gençlerinin aşklarının mahcup diliydi. Başını yastığa koyduğunda sevdiğinin hayalini gözünün önüne getiren gençlerin, yüreği yorgunların, aşkın her haline muhtaç olanların sesiydi o. bu şehrin dondurucu uzun kış gecelerinde onun şarkıları eşlik etti ellerini birbirinin avucunda ısıtmaya çalışan sevgililere. Onun şarkıları, okul dönüşü karda bıraktığı adımlarının izlerine bakakalıp türlü hayallere dalan dalgın âşıkların sesiydi. Onun ardından o güzelim aşklar da gitti. O hayaller, o dertlenmeler, o iç çekişler… Hepsini kendisiyle birlikte alıp götürdü. Şimdi bu şehrin dolmuşlarında onun şarkıları eşliğinde hiçbir âşık, başını buğulu cama dayayıp dışarıdaki kar beyazını sevdiğinin gelinliğine benzetip hayallere dalmayacak artık… Hoşçakal yürek yangınlarımızın şahidi… hoşça kal
Alıntı https://eksisozluk.com/ibrahim-erkal–52716?p=40 yorum yapan nick: Kibariye Canavarı
İbrahim Erkal’ın öldüğünü duyduğumda çalıştığım lokantanın yerlerini temizliyordum bir anda her şeyi unuttum. Oda benim gibi insanlara hizmet ederek ekmeğinin peşindeydi. Kim bilir ne zorluklarla şimdiki yerine gelmiştir. Bir anda lokantanın tavanı sanki üzerime çökmüştü. Allah rahmet etsin o benim için hep bir umut oldu. O yaptıysa ben neden yapamayayım dedim.
Ufuk Demir
Canısı teybimde, sözü ağzımda yazısı arabamın arkasında İbrahim Erkal ise kalbimde
Okan Bahar
İlk kız arkadaşım beni terk ettiğinde bir İbrahim Erkal’ın unutma şarkısı bir de sigaram beni teselli etmişti. Nur içerisinde yatsın
Serkan Albayır
Üniversite yıllarında öğrenci evimizin en çok dinlenen sanatçısıydı. Öldüğünü duyduğumda bir anda bütün öğrencilik anılarım gözümde canlandı. Bağıra bağıra söylediğimiz şarkılar, aşk acılarımız, gece sohbetlerimiz, vize ve final geceleri.
İlhan Özdemir
Ölüm haberini aldığımda aslında onu ne kadar çok sevdiğimi anladım.
Neslihan Doğuş
Hazırlayan
Eren CEYLAN
Share this content: